விடுதலைத் தேசிய நாட்டமற்ற தேசியவாதம் மேலாதிக்கத்துடன் உறவாடும்

விடுதலைத் தேசிய நாட்டமற்ற தேசியவாதம் மேலாதிக்கத்துடன் உறவாடும் இனத்தேசிய எழுச்சி, சாதிய மோதல்கள் என்பன முனைப்புற்ற எண்பதாம் ஆண்டுகளில் பின்நவீனத்துவம் பேசுபொருள் ஆகியிருந்தது. மார்க்சியம் அதுவரை முன்னெடுத்த அரசியல் செயற்பாடுகளுக்கு மாறான பாதை அவசியப்பட்ட போது மேலைத்தேச மார்க்சிய சிந்தனையாளர்கள் சிலர் பின்நவீனத்துவத்தை முன்வைத்தனர். அதுவரையான வர்க்க அரசியல் முன்னெடுப்பின் வகைப்பட்டதாக தேசிய, சாதிய மோதல்கள் இருக்கவில்லை. மாற்றுச் சிந்தனையாக அவர்கள் முன்வைத்த பெருங்கதையாடலைக் கைவிட்ட சிறுகதையாடல்கள் எனும் கருத்துநிலை சமூக மாற்றத்தை வேண்டி நிற்பதாக அன்றி நட்பு முரண்களையும் பகையாக்கி இரத்தக்களரி மோதல்களை வளர்ப்பதாகவே அமைந்தது. இனிமேல் குழு மோதல்களே வரலாறெனச் சொன்ன தமிழ் பின்நவீனத்துவர்களும் இரண்டு மூன்று தசாப்தங்களின் பின்னர் தேசியவாதம், சாதியவாதம் என்பன தீர்வுக்கு வழியாகாது எனக்கூறி, மீண்டும் வர்க்கப் போராட்டமே கையேற்கப்பட ஏற்றது என்றனர். அது பின்நவீனத்துவக் குழு மோதல்களுக்கு உரிய மற்றொரு வடிவமான ‘வர்க்கவாதம்’ - மார்க்சியத்தை வர்க்கவாதமாக ஒடுக்க இயலாது! மக்களே வரலாற்றைப் படைப்பவர்கள்; அவ்வகையில் படைப்பாக்கம் பெறும் இயக்கச் செல்நெறி ஊடாகவே அதற்கான மார்க்கமும் வெளிக்கிளம்பும். முழுச் சமூக சக்திக்கான வரலாற்றியல் வர்க்க இயங்கு முறையினின்றும் வேறுபட்ட ஒன்று! வர்க்கப் போராட்டம் முனைப்புடன் களமாடிக் கொதிநிலையில் இருந்த பொழுது மார்க்சியம் பிறந்தது. அதன் இறுதிநிலையில் வர்க்க இயங்காற்றலுக்கு அப்பால் ஒடுக்கப்பட்ட தேசங்கள் எனும் முழுச் சமூக சக்தி வரலாறு படைக்கும் மாற்றப் போக்குக்கான சந்தியில் லெனினிசம் வெளிப்பட்டது. அதன் பின்னர் வர்க்க அரசியல் செயலொழுங்கு முனைப்பாக இருந்த, (ஏகாதிபத்தியச் செயலொழுங்கில் இருக்கும்) மேலை நாடுகள் வரலாறு படைக்கும் ஆற்றலை இழந்தன. அந்த நாடுகளின் சிந்தனையாளர்கள் எவ்வளவு மேதைமையுடன் மாற்றுகளைத் தேடினும் புதிய வரலாற்றுக் கட்டத்துக்கான மார்க்கத்தை வகுக்க இயலாத பலவீனங்களுக்கு உரியோரே; பின்நவீனத்துவம் கவைக்குதவாத சரக்காக இருப்பது அவர்களது குற்றமல்ல. முழுச் சமூக சக்தியாக வரலாற்று இயக்கம் எமக்கான சாதி வாழ்முறையில் நீண்டகாலமாக இருந்து வருகிறது; ஏற்றத்தாழ்வு வாழ்முறையின் ஆரம்பம் வர்க்க வேறுபாட்டுக்கு உரியதாக அன்றி, தொடக்கம் முதலாக சாதிச் சமூக நியதியாக ஏற்பட்டு அதற்கே உரிய பிரத்தியேகச் செல்நெறியுடன் இயங்கி வந்துள்ளது. சாதி என்பதைத் தமிழக வரலாற்றுத் தொடக்கமே தெளிவுறுத்துகிறது; திணை மேலாதிக்கம் சாதியை உள்வாங்கியதற்கான அவசியம் என்ன? மேலாதிக்க ஒடுக்குமுறை வாயிலாகச் சுரண்டலை மேற்கொள்ள வேண்டும் என்பதல்லாமல் வேறென்ன? அங்கே வர்க்க முறைமை ஏற்படுத்திய வாய்ப்பை இங்கே சாதி அமைப்பு வழங்கி உள்ளது. முழுச் சமூக சக்திகளுக்கான வாழ்வியல் தொடக்கத்தைக் காட்டியதோடு மட்டுமன்றி, அத்தகைய சமூகத்தின் அமைப்பு மாற்றங்கள் வர்க்கப் போராட்டம் வாயிலாக அன்றி வேறொரு வடிவத்துக்கு உரியது என்பதையும் தமிழகமே தெளிவுறுத்தி இருந்தது. வர்க்கப் போராட்டச் சிந்தனையாக அல்லாமல் மாஓ சேதுங் சிந்தனைப் பிரயோகத்தில் சாதி அமைப்புக்கு எதிரான ஒக்ரோபர் 21 எழுச்சி மார்க்கத்தை வெளிப்படுத்திய இலங்கை மண்ணே நவீன வரலாற்றில் திணை அரசியல் (முழுச் சமூக சக்திக்கான) செயலொழுங்கைத் துலக்கமாக காட்டி நின்றது. அதன் ஒளியில் மாஓ சேதுங் சிந்தனையை வர்க்க அரசியல் நீடிப்பாக அன்றி ‘விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனை முறை’ என இனங்காண அவசியம் உள்ளதைக் காண்கிறோம். தேசியப் பிரச்சினை வர்க்கச் சிந்தனை முறையினின்றும் வேறுபட்டது. அதற்காக மார்க்சியத் தொடர்ச்சி அற்றதல்ல (அதனைப் புரிந்துகொள்ளாத ‘மார்க்சியப் பின்நவீனத்துவர்கள்’ இடறுகின்றனர்). முதலாளித்துவ நிலைப்பட்ட தேசிய விடுதலை அரைக்கிணறு தாண்டிய நிலை; இந்தியா போல மேலாதிக்கத் தேசமாக, இலங்கையைப் போல மேலாதிக்க நாடுகளுக்கு கட்டுப்பட்டு (அதனை மறைக்க உள்ளே சிறு தேசிய இனங்களின் மீது பேரினவாத மேலாதிக்கத்தை ஏவுவதாக) இருக்க வேண்டும். பாட்டாளி வர்க்க நிலைப்பாட்டை மேற்கொள்ளும் விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனை வழிகாட்டலுடன் இயங்கும் தேசம் சோசலிசத்தை வெற்றிகொண்டு அனைத்து வடிவங்களிலுமான மேலாதிக்கங்களையும் தகர்த்துத் தேசங்கள் இடையே சமத்துவத்தை நிலைநாட்ட உழைக்கும். மாஓ சேதுங் சிந்தனைக்கு உரிய மக்கள் சீனம் அதற்கான எடுத்துக்காட்டு. பின்நவீனத்துவம் போன்ற முயற்சிகளைக் கற்பதில் தவறில்லை; ‘முன்னேறிய’ மேலைச் சிந்தனை முறை மட்டுமே எமக்கான அனைத்துத் தீர்வையும் காட்டவல்லது என்ற அடிமைப்புத்தியைக் கைவிடுவோம்! முழுச் சமூக சக்தியெனும் வேறு வடிவ வரலாற்று இயங்கு முறைக்கு உரிய எமது நாடுகளும் ‘மிகமுன்னேறிய’ வளர்ச்சி நிலைகளுடன் ‘கோலோச்சிய’ காலங்கள் இருந்தன! கீழது மேலாய், மேலது கீழாய் சுழன்றடிக்கும் வரலாற்றோட்டம்… ! கீழைக்காற்று மேலைக்காற்றை மேவிப் பாயும் காலம் இது! நாமும் நமக்கென்றோர் நலியாக் கலையுடையோம்!!