சத்தியமனை - தேடலும், தேவையும் ..

இருவேறு உலகத்து இயற்கை பிரித்தானியாவை அடைந்திருக்கும் இலங்கை ஜனாதிபதி மிகப்பெரும் ‘ஆத்ம’ பலத்தோடு இனி நாடு திரும்ப இயலும். எமது வீரப் புலிக்கொடிகள் அங்கே ‘எதிர்ப்பை’ வலுவாக காட்டி அதற்கான ஆசீர்வாத த்தை வழங்கியிருக்கிறார்கள்! பலமான எதிர்ப்பைத்தானே காட்டினார்கள் அது எப்படி ஆசீர்வாதமாக இயலுமென எவரும் கேட்க மாட்டார்கள். ‘சிங்கள வாக்குகளால் ஜனாதிபதியாகினேன்’ என்றவர், எதிர்பார்ப்புகளுக்கு மாறாக வயிற்றில் அடிப்பவராகி விட்டாரே என வாக்களித்த மக்களின் வலுவான எதிர்ப்பைச் சம்பாதித்து வருகிறார்; இந்நிலை உருவாகி ஓரிரு வாரங்கள் கூட இல்லை - ‘இந்த விலையேற்ற வெங்காய விவகாரங்களைக் கையாளவா நான் ஜனாதியாகினேன்; ஆற்ற வேண்டிய பணிகள் எவ்வளவு இருக்கின்றன?’ எனக் கேட்டவருக்கு, ‘ஓமோம், புலிக்கொடிகள் இலங்கை உள்ளேயும் வந்துவிடாமல் காவாந்து பண்ண அவரது மூளை உழைக்க வேண்டுந்தான்’ எனச் சிங்களப் பொது மனம் ஆறுதல் கொள்ள இந்த எதிர்ப்பு ‘போராட்டம்’ உதவியுள்ளது. ‘ஒரே தேசம், ஒரே சட்டம்’ என்பதை நிதர்சனமாக்குவதற்கு ஞானசார தேர ர் போன்ற ஒருவர் பொருத்தமானவரா என்ற சந்தேகத்துடன் இருந்த ஒரு சிங்களப் பொதுமகனுங்கூட இனி இத்தகைய நடைமுறைகளின்றி ஒரே தேசமாக்கும் கனவு பலிக்காது என எண்ண வைக்கப்பட்டிருப்பார். வல்லவன் வகுத்ததே சட்டம் என்று புலிகளால் மட்டுந்தான் இயங்க இயலுமா? சிங்களப் பேரினவாதமும் ‘கெடுகுடி சொல் கேளாது’ என்று பட்டுத்தெளிய வேண்டாமா? பேரினவெறிக்கூச்சல் மாகாண சபைத் தேர்தலை நடாத்தக்கூடாது என்று குரல் எழுப்புகிறது. இந்திய நிர்ப்பந்தத்தால் திணிக்கப்பட்ட அந்த அமைப்பைத் தொடர்வது என்பது எமது தேசத்தின் இறைமையைக் கைவிடுவது என்பதன் அடையாளமாக இருக்குமென அவர்கள் கருத்துரைக்கின்றனர். சரியாகத்தான் சொல்கிறார்கள்! என்ன, இறைமையை ஏற்கனவே இந்தியாவிடம் தாரைவார்த்துக் கொடுத்தாயிற்று என்ற நிதர்சனத்தைப் புரிந்துகொள்ளாத வாய்ச்சவடால் (பல பேரினவெறியர்கள் அதனை விளங்கி இருந்தாலும் வெளிவேசத்துக்குப் பேசும் வெற்றாரவாரமாகவே கொக்கரிக்கின்றனர்). இலங்கையின் ஆட்சி எவ்வாறு அமைய வேண்டும் என்பதை இங்குள்ள பெரும்பான்மை மட்டுமே தீர்மானிப்பதான ‘இறைமை’ என்பது வெறும் தோற்ற மயக்கமே! இலங்கையைத் தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்து இயக்குவதை வெளியே தெரியாமலே இந்தியாவால் செயற்படுத்த இயலுமாக இருக்கின்றது; இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாகப் பிராமணியப் பண்பாட்டு ‘ஏகாதிபத்திய’ மேலாதிக்க வாய்ப்புக் கற்றுத்தந்த இராஜதந்திரம் அது! அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் ஏனைய நாடுகளது ஆட்சி முறைமையில் மூக்கை நுழைத்து அம்பலப்பட்டு நிற்பதைப்போல இந்திய நடைமுறை இல்லை. இலங்கையின் குழம்பிய குட்டைக்குள் மீன் பிடிப்பது அமெரிக்காவும் இந்தியாவும் மட்டுமல்ல; சீனாவும் எதிர்க்கப்பட வேண்டிய வெளிச்சக்திதான் என அந்த இரு மேலாதிக்க நாடுகளோடு சீனாவையும் இணைத்துச் சொல்கிற பரப்புரைகளை ஊடகங்கள் வலுவாக முன்னெடுக்கின்றன! சீனாவை ‘அம்பலப்படுத்தும்’ புனிதப் பணியையே ஊடகங்கள் அதிகமாக முன்னெடுக்கின்றன என்பதே உண்மை. ஒப்புக்கு - வெளிவெளியாகத் தெரியும் உண்மைகளை மறைக்க இயலாது என்பதால் - இரு மேலாதிக்கங்களின் சிற்சில நடத்தைகளைச் சொன்னாலும் சீனவை ‘அம்பலப்படுத்தும்’ கண்டுபிடிப்புகளை அதிகமாகவே ஊடகங்கள் முன்வைக்கின்றன. எந்தவொரு நாட்டின் ஆட்சி முறைமையிலும் தலையிடுவதில்லை, எந்த நாட்டின் மீதும் மேலாதிக்கம் புரிவதில்லை என்ற கொள்கை-நடைமுறைகளை மாஓ சேதுங் காலம் முதல் இன்றுவரை மக்கள் சீனம் உறுதியாகப் பின்பற்றி வருகிறது. இன்று பொருளாதார வளர்ச்சியில் அதிக முன்னேற்றத்தை எட்டியுள்ள நிலையில் மூன்றாமுலக நாடுகள் சுய பொருளாதார விருத்தியை எட்ட உதவும் வகையில் வர்த்தக உறவுகளை மக்கள் சீனம் வலுப்படுத்தி வருகிறது. அந்த உறவு மேலாதிக்க நாடுகளுடனான வணிகத் தொடர்பாடல்களைவிட உகந்ததாக இருக்கும் காரணத்தாலேயே வறிய நாடுகள் சீன நட்பைக் கூடுதலாக விரும்புகின்றன. விஞ்ஞான-தொழில் நுட்ப அறிவைத் திருடுவதாக ஏகாதிபத்திய நாடுகள்வாத இயக்கங்கள் அந்த முழுச் சமூக சக்திகளது பிரச்சினைகளைத் தீர்த்து வைக்கட்டும், அதன் பின்னர் வர்க்கப் போராட்டத்தைக் கையேற்று ஒரு வழிப்படுத்துகிறோம் என்ற புத்தகவாத (வர்க்கவாத) மார்க்சியர்களே அதிகம் விமரிசிக்கப்பட வேண்டியவர்கள்! அம்பேத்கரியம், பெரியாரிம் என்பன ஒன்றுபட்டுப் போராட வேண்டிய மக்கள் சக்தியைப் பிளவுபடுத்தும் தவறுகளுக்கு உரியன என்ற உண்மையும் வெளிப்படுத்தப்படும் அவசியம் உள்ளது; மார்க்சியர்கள் இயங்கத் தவறிய களங்களை அவர்கள் கையேற்று அத்தவறுகளுடன் செயற்படுகின்றனர் என்ற நிதர்சனத்தையும் கருத்தில் இருத்த வேண்டியுள்ளது!

பல தவறுகளுடன் இயங்குகிற ஏனைய சிந்தனைப்பள்ளிகளை அம்பலப்படுத்த அதிகம் மினைக்கிட வேண்டியதில்லை. அவர்களது தவறுகளுடன் கலந்துவிடாமல் ( அவர்களில் கரைந்துவிடாமல்) அவர்களுடன் ஒன்றுபட்டு இயங்க அவசியம் நிலவுகிற காலகட்டம் இது! வரலாற்று - பொருள் முதல் வாத - இயங்கியல் கண்ணோட்டத்தில் விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனை முறைக்கு உரிய மார்க்சியத்தை வரித்துக்கொண்டு இயங்க முன் வராமல் இருக்கும் நாம், எங்களைக் கடும் சுய விமரிசனத்துக்கு உள்ளாக்காது இருப்பது மாபெரும் வரலாற்றுத் தவறு! வலுவான சிந்தனை ஆயுத த்தைத் துருப்பிடித்துப்போக விடும் இன்றைய மார்க்சியர்கள் வரலாற்றால் மன்னிக்கப்பட இயலாத பெருங்குற்றத்தை இழைக்கிறோம்! ஆயினும், மார்க்சியம் தவறிப்போகாது! புதிய வீச்சுடன் விடுதலை சக்திகள் சரியான மார்க்சிய வழித்தடத்தைக் கண்டடைவர்!