விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனையின் அடித்தளம் மார்க்சியம்

விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனையின் அடித்தளம் மார்க்சியம் வரலாற்றின் இயக்கு சக்தி வர்க்கப் போராட்டம் என மார்க்ஸ் வலியுறுத்தி இருந்தார். ஐநூறு வருட ஐரோப்பிய எழுச்சி, நூற்றாண்டுக்கு மேலான கூர்மைப்பட்ட வர்க்கப் போராட்டம் ஐரோப்பாவை எரிதழலாக்கியபடி இருந்த சூழல், இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்னர் கிரேக்க-ரோம் அடிமைப் புரட்சிகள் தொடக்கி வைத்த வரலாற்று உணர்வு என்பவை சார்ந்தே மார்க்ஸ் அந்த முடிவுக்கு வந்தார். வர்க்கப் பிளவுறாமலே சாதிகளாக இனமரபுக்குழு வாழ்முறையை நீடிக்கிற இந்தியாவுக்கு வரலாறு கிடையாதென அவர் கருதியதன் அடிப்படை, அன்றைய ஐரோப்பியச் சிந்தனையாளர்கள் ஏற்படுத்திக்கொண்ட தகவல் பரிமாற்ற எல்லைப்பாடு! இந்திய மார்க்சியர்கள் நமக்கான வரலாற்று இயக்கம் இருந்ததை வலியுறுத்தி உள்ளனர். அது இருந்தால் வர்க்கமும் இருக்குமே என இங்கிருந்த வர்க்க வடிவங்களைத் தேடிய தவறுக்கும் ஆட்பட்டனர். முழுச்சமூக சக்தியாக (சாதிகளாக) இயங்கிய வேறுபட்ட வரலாற்று இயக்கத்தைக் கண்டுகாட்டத் தவறினர்; சில மார்க்சியர்கள் சாதியைக் கவனத்தில் கொள்ள முற்பட்டு சாதியையே வர்க்கமாகப் புரிதல் கொள்ள முற்பட்டனர். சாதிப் பிரச்சினையே பிரதானமானது என இயங்கிய அம்பேத்கர் முதலாளித்துவச் சிந்தனை வரையறை காரணமாக சாதியைப் புரிந்துகொள்ள இயலாத இடர்பாட்டை ஏற்படுத்தி உள்ளார். முப்பதாம் ஆண்டுகளின் ஆரம்பத்தில் சாதி பேதங்களை, இழிவுபடுத்தல்களை, தீண்டாமையை அகற்ற முற்போக்கு இந்து அமைப்புகள் முன்முயற்சி எடுத்தன. அத்தகைய முயற்சிக்கான மாநாடு ஒன்றுக்கு அம்பேத்கர் தலைவராக அழைக்கப்பட்டார். தலைமையுரையை அச்சிட்டு வழங்கும் நோக்குடன் அவரிடம் முன்கூட்டி கேட்டிருந்தனர். அதன் தொடக்கத்திலேயே ‘இதுவே ஒரு இந்துவாக எனது கடைசி உரை’ என்ற பிரகடனத்தை அம்பேத்கர் முன்வைத்தார். இந்து மாநாடொன்றில் இப்படி ஒரு பிரகடனம் வேண்டாம், அந்த வரியை நீக்குங்கள் எனக் கோரிய போதிலும் அதற்கு சம்மதிக்க மறுத்து மாநாடு கைவிடப்படும் நிலையை ஏற்படுத்தினார். தனது கோரிக்கைகளை வலியுறுத்தியவாறே முற்போக்கான இந்துக்களுடன் ஐக்கியப்பட்டு சாதி ஒடுக்குமுறையையும் ஏகாதிபத்தியத் தளையையும் தகர்க்கும் விடுதலைத் தேசியச் சிந்தனையை நோக்கி முன்னேற அம்பேத்கரால் இயலவில்லை. “சாதி ஒழிப்பு” என அந்த மாநாட்டுக்காக எழுதிய உரையிலேயே சாதி பற்றிய அவரது புரிதல்களில் உள்ள தவறுகள் வெளிப்பட்டன. ஏற்றத்தாழ்வைத் தகர்க்கும் சமத்துவ சமூகத்தைக் கட்டியெழுப்புவதற்கான போராட்டத்தில் அனைத்துச் சாதிகளையும் ஒன்றிணைக்க ஏற்றதாக சாதி பேதங்கள் முன்னதாக களையப்படுதல் வேண்டும். அதன்பொருட்டு தீண்டாமை ஒழிப்பு வென்றெடுக்கப்பட்டு, எந்தச் சாதியும் புனிதமானதோ இழிவுக்குரியதோ அல்ல என்பதை நிலைநாட்ட வேண்டும். சாதியொழிப்பு என்பது வெறுமனே தவறான சொற்கோவையல்ல. எமது சமூகத்தைப் புரிந்துகொள்ளாத தவறுக்கு உரியதும் விடுதலைக்கு எதிரானதுமான சிந்தனை முடக்கம். உற்பத்தி சக்தி, உற்பத்தி உறவு என்பவற்றின் இயங்கியலாக வரலாற்றைப் புரிந்துகொள்ளும் மார்க்சியமே சாதியைப் புரிந்துகொள்ள ஆற்றுப்படுத்தும். ஐரோப்பாவில் உற்பத்தி உறவாக இருந்த வர்க்கங்களின் இடத்தில் இங்கே சாதி இருக்கிறது. ஏற்றத்தாழ்வு முறை இல்லாமல் போகும் போதுதான் சாதி இல்லாமல் போகுமேயன்றி, சாதியை முதலில் ஒழித்துவிட்டுப் பின்னர் தேசிய விடுதலையை - பொருளாதார சமத்துவத்தைப் பற்றிப் பேசுவோம் எனும் அம்பேத்கரியம் மக்கள் விடுதலைக்கு விரோதமானது. சாதிய ஒடுக்குமுறைக்குள் அல்லற்பட்ட போதிலும் கடின உழைப்பும் கற்றலும் மேதைமையும் அம்பேத்கரை நவ இந்திய வரலாற்றின் சிற்பிகளில் ஒருவராக முன்னிறுத்தி உள்ளது! தனக்கான முன்னேற்றம் தான் சார்ந்த மக்களுக்குமானதாக அமைய வேண்டும் என்ற அவரது அக்கறை, அதற்கான அவரது அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய உழைப்பு என்பன போற்றுதலுக்குரியன! தலித் மக்கள் மீது அம்பேத்கருக்குள்ள அக்கறை மதிக்கப்பட வேண்டும்; அவரது பாதை தலித் மக்களுக்கான விடுதலையை வென்றெடுக்கப் போதுமானதல்ல என்பதும் வலியுறுத்தப்பட வேண்டும். மார்க்சியம் மட்டுமே ஏகாதிபத்தியப் பிணைப்பை முற்றாகத் தகர்க்க, சாதி ஒடுக்குமுறைகளைத் தகர்த்தெறிய, பூரண சமத்துவத்தை எட்ட வழிகாட்டும் நெறி எனும் புரிதலுடன் அதனை நுண்மாண் நுழைபுலத்துடன் கற்போம்!

இன்றைய ‘சனாதன ஒழிப்பு’ இயக்கம் குறித்து எதுவும் சொல்ல வேண்டாம் என இருந்தேன் இரண்டு வருடங்களுக்கு முந்திய இந்தப் பதிவைப் பகிர ஏற்றதாக நினைவூட்டல் தலித் அரசியலின் இன்றைய முதன்மைத் தலைவர் திருமாவளவன்; மலினப்பட்டுப் போயுள்ள பாராளுமன்ற அரசியல் மோசடிகளுக்குள் மதிக்கத்தக்க வகையில் கோட்பாட்டு நிலைப்பட்ட அரசியல் முன்னெடுப்பை அவர் மேற்கொண்டு வருகிறார். இருப்பினும் அவரால் முன்னிறுத்தப்பட்ட சனாதன ஒழிப்பு என்பது நடைமுறையில் அதனை வலுப்படுத்தவே வழிகோலும். இதன் வாயிலாக இந்துத்துவம் வலுவுடன் களமாட இடமேற்படுத்திக் கொடுக்கிறார்கள் எதிர்ப்பரசியலாளர்கள் (புதிய பண்பாட்டு இயக்கத்தைக் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய மார்க்சியர்களும் தமிழகத்தில் எதிர் பண்பாட்டு அரசியலை இவ்விவகாரத்தில் கையேற்றிருப்பது பெரும் துயர்). இது இன்றைய தவறு மட்டுமல்ல; தலித் அரசியலைத் தொடக்கி வைத்த போது அம்பேத்கரும் இதே தவறுகளுடன் களமாடினார். பரந்துபட்ட மக்களை ஒன்றுபடுத்திச் சாதியத்துக்கு எதிராகப் போராடுவதாக அல்லாமல் தலித் மக்களை பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களை தனிவழி காண ஆற்றுப்படுத்தி அம்பேத்கரியமும் பெரியாரியமும் இழைத்த அதே தவறை இன்றைய மார்க்சியர்களும் செய்யும் துன்பியல் முடிவுக்கு வருமென நம்புவோம்!